Вақте ки ман бори аввал ба хонаи нав кӯчидам, ман мехостам, ки фазоеро эҷод кунам, ки беҳамто ҳис мекард. Яке аз муҳимтарин тағйироте, ки ман кардаам, ин баланд бардоштани таҷрибаи хӯрокхӯрии ман бо зарфҳои сафолӣ мебошад. Ман намедонистам, ки ин тағироти ба назар хурд ин қадар таъсири амиқ хоҳад дошт...
Бештар